Urfalı bir Halilimiz vardı. Gerçekten hoş bir sofiydi. Onun bir duası vardı. Hz. Sultana o kadar aşıktı ki ; devamlı "Ya Rabbi benim canımı Sultanımdan önce al" derdi.Rabbım duasını kabul buyurdu ve Seyda Hz. lerinden önce darul bekaya göçtü. Gerçekten erkek sofilerdendi. O anlatmıştı.. :
Birgün Seyda hz.leri ile beraber hacca gittik.Mekke-i Mükerreme?de hacc farizasını
yaptıktan sonra Medine-i Münevvere?ye avdet ettik. İlk gece uyku ile uyanıklık arasında bir ruya gördüm. Seyda hz.lerinin Babusselam kapısından girip pür edeple Peygamber (s.a.v.) efendimizin Markadına yöneldiğini gördüm. İki cihan serveri nur halesi şeklinde ayağa kalktı. Seyda hz.leri (k.s.a.) selam verip;
- Ya RasulAllah benim sofilerimin arasında Ebubekir (r.a.) meşrebinden olanlar vardır. Hz. Ömer (r.a.) meşrebinden olanlar vardır. Hz. Osman (r.a.) ahlakından olanlar vardır. Hz. Ali (k.v.) gibi olanlar vardır. Sofilerimden razı mısınız?
RasulAllah (s.a.v.) efendimiz gülücükler saçarak mis kokuları saçarak tebessüm etti.
- Oğlum Raşid .. Ashabıma bir sorayım. dedi.
Ve rüya orada kesildi. Ertesi gün ben çok ağladım. Allah?a yalvardım.. ne olur bu rüyanın devamını göreyim diye. O gece tekrar istihare yaptım yattım. Rüyamın kalan kısmını şöyle gördüm.
Seyda ks. Hz leri gene babusselam kapısından girdi ve Allah rasulüne selam verdi.
Peygamber efendimiz bu sefer sahabileri ile beraber kalkmıştı. S.Muhammed Raşid hz lerine dönerek :
- Oğlum Raşid ?Ene Raziye Sahabiye Raziye? ( Bende sahabilerimde müritlerinden razıdır) dedi.
Elhamdulillah.. ...
Alıntı