 | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
CANLI YAYIN İZLEYİN... 
GALERYSİTEDE ARASON YORUMLANANLARSİTEMİZE ZİYARETLER!
REKLAM DESTEK |
Seyda Hazretlerinin Sözünü Dinlemeyen Sofinin AnısıBir sofinin başından geçen ibretlik ve evliyanın değerini anlamak için acıklı bir anı... Bundan 19-20 yıl önceydi. Sultan Hz.leri henüz dünyayı terk etmemişti.. Sofinin evliyalığı konusunda bir tartışma ve ona bağlı olarak derin bir düşünce sonrasında bazı açmazlar ile boğuşuyordum. Halim giderek içinden çıkılmaz bir hal aldığı günlerde bir sofi arkadaşım bana telefon ederek bir arkadaşı ile bana gelmek istediğini söylemişti. Ben de "başımla beraber" diyerek davet etmiştim. Alıntı Aradan bi rkaç saat geçmişti ki sofiler geldiler. Hoş beş sohbetinden sonra bizim sofi bana sordu; -"Bizim niye geldiğimizi biliyor musun?" -"Yoo, nereden bileyim" dedim. Sofi biraz sıkıntılı olan yanındaki arkadaşını göstererek; -"O zaman sen bu sofinin hikayesini iyi dinle" dedi. İşin rengi şimdi değişmişti, ziyaretin ve hoş beşin maksadı farklı bir boyut kazanmak üzereydi ki içimden bir ses dertli sofiyi iyi dinlememi tavsiye ediyordu. Ben de sese uyarak sofiye dönüp; -"Ee Sofi, anlat da dinleyelim inşallah" dedim, belli ki bu sofileri Sadat bize sohbet etsinler diye yollamış. Bu isteğimi kırmayan sofi anlatmaya başladı. -"Önce beni iyi dinle kurban.Anlatacağım benim hayat hikayemdir anlatırken sözümü kesmeyesin." dedi ve bir sigara yakıp derin bir nefes çektikten sonra anlatmaya başladı. -"Ben Menzilde medresede ilim tahsil ediyordum.Yıllar süren tahsilimin sonuna yaklaşmıştım ve neredeyse icazet alacaktım. İşte o günlerden birinde bana köyümden bir telefon geldi. Telefon eden annemdi ve beni çok özlediklerini, gelmem gerektiğini söylüyordu. Ben de o heyecan ile Seyda Muhammed Raşid Hz.lerinin huzuruna varıp "Efendim ailem beni ben de ailemi özledim bana müsaade etseniz de köyüme dönsem" dedim." Seyda Hz.leri benim bu isteğime pek sıcak yaklaşmadı ve; -"Sofi, sen köyüne gitme burada biraz daha kal ve ilmini tamamla" buyurdu. Sadatın sözü üzerine söz söylenemeyeceği için "peki " deyip geri çekildim. Aradan birkaç gün daha geçmişti ki nefsim beni dürtmeye başladı ve içten içe "Sen de özledin onları" diye vesvese vererek beni zor durumda bırakıyordu. Böyle vesveselerin gelip beni bunalttığı anlardan birinde Seyda Hz.lerinin tekrar huzuruna çıkarak; -"Efendim, ben köyüme gitmek istiyorum" dedim. Bunun üzerine Seyda Hz.leri bana uzun bir süre baktıktan sonra; -"Sofi gitmeseydin iyi olurdu. Ancak çok gitmek istiyorsan 15 gün git ve hemen geri gel. Bu süreyi sakın geçirme.." dedi. Ben izini koparınca hemen eşyalarımı toparlayıp yol hazırlıklarına başladım. İlk otobüs ile Menzil den ayrılıp köyüme vardım. Beni gören anne ve babam o kadar sevinmişlerdi ki sevinçlerinden komşuları bile çağırmışlardı. Gelenlerin içinden özellikle bir genç kız dikkatimi çekmişti. Annemi bir kenara çekip sordum; -"Anne, bu kız kim?" Annem bu soruyu sanki bekliyormuş gibisinden içten içe bir gülümseme ile bana; -"Komşumuzun kızı, senin için düşünmüştük onu.Seni buraya çağırmamızın esas sebebi de zaten evlendirmek içindi" Annem bu sözleri ile her ne kadar beni aptal yerine koymuş olsa da hoşuma da gitmişti. Aradan geçen 2-3 gün gibi kısa bir süre sonunda nişan yüzüklerimizi takmıştık bile.. İlerleyen günlerde nikah hazırlıkları, ev bulma ve eşyaların temini için çok yoğun bir çalışmaya girmiştik. İkinci ayda nikahımız kıyılmış ve biz çok mutluyduk. Evliliğimizin altıncı ayında eşim hamileydi, benim ise işlerim çok iyi gidiyordu. Bir ara nereden geldiyse Seyda Hz.lerinin emri aklıma gelmişti.."15 gün git.." Oysa üstünden altı ay geçmiş ve ben hala dönmemiştim. Hemen ilk otobüse atlayıp Menzil'e gittim ve Seyda Hz.lerinin huzuruna çıkıp kendisine; -"Efendim, ben melekette evlendim, işim de çok şükür iyidir.Ben sizden temelli müsaade istiyorum." Seyda Hz.leri benim bu sözlerim üzerine ; -"Sofi, biz sana 15 günde dön dedik sen dönmedin.Şimdi de ilmini tamamlamadan temelli müsaade istiyorsun.Sen ne istediğinin farkında mısın?" Ben kesin kararlı olduğumu belli etmek amacı ile "Evet efendim, ben kesin kararlıyım, müsaade istiyorum" deyivermişim.. Seyda Hz.leri bunun üzerine; -"Madem ki bu kadar çok istiyorsun biz de sana müsaade ediyoruz" buyurdu. Tam bu sırada içimdeki nefsin zalim sesi tekrar dile gelip bana Sadatın emanetinde bulunan malımı ve mülkümü hatırlattı. Hiç düşünmeden nefse uyarak; -"Efendim, ben giderken sizden amel ve sevaplarımın karşılığı olan manevi mallarımın da tamamını istiyorum artık bende dursun.." dedim. Seyda Hz.leri bu isteğim karşısında bana hakikati hatırlatarak; -"Sofi, sen maneviyatını ve malını muhafaza edemezsin sana ağır gelir, varsın onlar bizde kalsın.Zamanı gelince sana veririz" buyurdu. Ben kesin kararlıydım malımı mülkümü alıp memlekete öyle dönecektim. Seyda Hz.lerine maneviyatımı almak için israr ettim. Mübarek beni kırmadı ve; -"Peki sofi, senin maneviyaını da verdik." buyurdu. Ben alacaklarımı almanın verdiği sevinçle otobüs biletimi alıp hemen köyüme döndüm. Vakit namazını kılmak için camiye girdiğimde cemaat saf tutmuş farzı kılmak üzereydi. Ben de hemen saf tuttum ve tekbir alacaktım ki birden imamın kalbindeki düşüncelere vakıf oldum. İmam kalbinden evinde istiflediği malların hesabını yapmakla meşguldü. Seyda Hz.lerinden aldığım manevi mallarımla imamın kalbini okuyordum... Namazdan çıkınca imamı bir kenara çekip; -"İmam efendi, aslında senin arkanda namaz kılınmaz.Sen namaz sırasında kalbinden mallarının hesabını yapıyordun" dedim. İmam çok şaşırmıştı, şaşkınlığı geçince; -"Aman efendim, ne olur beni affediniz. Camiye geldiğinizde bundan sonra namazları siz kıldırın." diyerek ellerime sarılıp defalarca öpüp başına koydu. Göğsüm kabarmış ayaklarım da yerden kesilir gibi olmuştu. Ben bu hava ile çarşı pazarı dolaşmaya başladım. Bütün esnafın hile ve hurdalarını bulup çıkartıyor kendilerini ikaz ediyordum. Çarşı, pazarda beni gören herkes elime sarılıp defalarca öpüp başına koyar geçtiğim yollarda herkes önünü iliklerdi. Artık adım evliya diye anılır olmuştu, hastalar, dertliler hepsi benim kapımdaydı.. Bu böylece sürüp giderken ben namazı terketmiştim. Bir çöküşün başlangıcının habercisiydi bu ama anlayamamıştım. Gelen giden trafiğinin hızına dayanamayan eşim, çocuğumu da alarak beni terketmişti. Artık işimi de terketmiştim ve işsizdim. Maneviyatım ise giderek azalıyor ve insanların kalplerini okuyamıyordum. Durum böyle olunca etrafımdaki kalabalık giderek azaldı ve bir yılın sonunda kimse kalmadı.. Artık yokluk ve fakirlik kapıma dayanmış açlık ise sevimsiz yüzünü göstermişti. Hiç param olmadığından evde para edecek ne varsa herşeyi sattım. Elime geçenlerle sadece karnımı doyurabiliyordum. Zaman içinde satacak birşey de kalmayınca midemin gurultusuyla başbaşa kaldım. O sıkıntıyla başımı koyduğum yastığa sakladığım çeyrek altın aklıma geldi. Hemen yastığı parçalayıp içinden çeyrek altınımı çıkartıp en yakın kuyumcuya gittim. Kuyumcu bir altına bir de bana bakarak altını dişi ile ısırarak test edip ardından da mihenk taşına vurduktan sonra; -"Bu altında bir tuhaflık var, ben bunu almam" deyip geri verdi. "Olabilir" deyip bir başka kuyumcuya girdim, oradan da aynı cevabı alınca bütün kuyumcuları dolaşmaya başladım. Netice olarak kimse altınımı almaya yanaşmadı. Altınım taş olmuştu... O sıkıntı ile dolaşırken bu sofiye rastladım o da halime acıyıp beni İstanbul'a getirdi. Daha sonra da sana geldik. Bu hikayeyi dinlemen ve ibret alman gerekir diye sana anlattık. Bugünkü aklım olsa hiç Seyda Hz.lerinin sözünden çıkar mıydım? Asla çıkmazdım.. Çevremde hiç dostum kalmadı, bundan başka eşim ve çocuğum da beni terketti. Anne ve babam ise yaptıklarımdan dolayı beni suçlu bulup yüzüme bakmıyorlar. Gördüğünüz gibi Sadat'ın sözünü dinlemedim ve elimdeki, çevremdeki herşey taş oldu. Bu sizlere ibret olsun..." diyerek sözlerini tamamladı. Sofinin hayat hikayesini dinleyince bu sofiyi Sadat'ın sohbet etmesi için bana gönderdiğini anlamıştım. Gereken dersi almış ve düşüncelerimin kıblesini bulmuştum. Bu kapıda öğrendiğim en önemli şeylerden bir tanesi "Hiç bir şeye talip olmamak" oldu. Senin için hayırlı olan sen "istemeden verilen" dir. Keramet hakkında kısa bir bilgi; Keramet, kelime olarak: Değerli, üstün, güzel ve ikrâm. İstilahda; "mü'min ve salih kimsenin eli üzere cereyan eden harikulâde hal" anlamındadır. Bazı âlimler, harikulâdelik şartını koşmaksızın Allah'ın evliyaya her türlü ikramına kerâmet ismini vermişlerdir (Seyyid Sabık, el-Akidetü'l İslamiyye, Beyrut (ty), s. 24). Burada "harikulâde hal"den maksat, vuku buları olayın, genel-geçer tabiat kanunlarının dışında cereyan etmesidir. Bazı kardeşlerimiz, itikadı bozuk mezheplerin, akımların etkisinde kalarak, keramete inanmıyor, bu yönde bazı yorumlar yazıyorlar. Kısaca şunları söylemek icap eder. Allahu Teala, lanetlenmiş şeytana dahi nice özellikler vermiştir, saniyde dünyayı dolaşabilme gibi birçok özelliği olan şeytanda dahi bu özellikler var iken, Allahu Teala sevdiği kullarını neden güzel özellikler ile donatmasın, Allah (cc) adildir.. Evliyalar, Allah’a samimiyetle itaat eden seçkin kullardır. Allahu Teâlâ Kuranı Kerim’de, bunları iman ve takva sıfatıyla beyan etmiş ve şöyle buyurmuştur:“Bilesiniz ki, Allah’ın dostlarına korku yoktur; onlar üzülmeyecekler de. Onlar iman edip de takvaya ermiş olanlardır.” (Yunus; 62-63) "Hazret-i Süleyman’ın veziri Asaf, iki aylık mesafedeki Belkıs’ın tahtını, göz açıp kapayıncaya kadar getirdi. Hazret-i Süleyman, (Bu Rabbimin bir lütfudur) dedi." (Neml 40.ayet) [Bu ayeti kerimede görüldüğü üzere, Hazret-i Süleyman’ın veziri peygamber olmadığı halde, bu kerameti göstermiştir.] Nasıl ki, peygamberlerin mucizesi olduğu gibi varisi velilerinde kerametleri vardır. Biraz da sahabenin karemetlerinden örnek vermek icap eder; Hazret-i Ebu Bekir, vefat edeceği zaman, (Ya Âişe, bir oğlum ile iki kızım sana emanettir) dedi. (Babacığım benim bir kız kardeşim var. Öteki nerede?) diye sorunca, (Hanımım hamiledir) dedi. Vefatından sonra bir kızı doğdu. (Şevahid) Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Geçmiş ümmetler içinde vukuundan önce bazı şeyleri haber veren keramet ehli zatlar vardı. Ümmetimden ise Ömer onlardandır.) [Buhari, Müslim, Tirmizi] Hazret-i Ömer, Medine’de hutbe okurken, İran’a gönderdiği ordu mağlup olmak üzere iken, bu hali görüp, kumandana, (Ya Sariye, arkanı dağa ver) buyurdu. O da, dağa yanaştı ve zafere kavuştu.(Cami-ul-keramat, Kısas-ı enbiya, Şevahid, İrşad-üt-talibin) Hazret-i Ali, vefat edeceği zaman, (Tabutumu Arneyn’e götürün, orada ışık saçan bir kaya görürsünüz. Beni oraya defnedin!) buyurdu. Öyle yaptılar, buyurduğu gibi buldular. (Şevahid) Hazret-i Osman, yanına gelen birine, (Gözünde zina eseri var. Bir kadına bakmışsın) buyurdu. O kimse, (Nereden bildin?) dedi. Hazret-i Osman da, (Müminin firasetinden korkun, o, Allah’ın nuru ile bakar) hadis-i şerifini bildirdi. (Buhari) (Cami-ul-keramat) Hazret-i Ömer’in oğlu Abdullah, insanların yolunu kesen aslana, (Derhal uzaklaş) diye kızınca, aslan kuyruğunu sallayarak uzaklaştı. İbni Ömer hazretleri, “Resulullah elbette doğru söyler” diyerek,(Allah’tan korkandan her şey korkar) hadis-i şerifini bildirdi. (Hakim) Hazret-i Hubeyb, esir edilince, yanına gelenler, onun önünde taze üzüm görürlerdi. (Buhari) Avn bin Abdullah güneşte uyurken, bir bulut ona gölge ederdi. (Ebu Nuaym) Evliyanın kerameti, enbiyanın mucizelerinin devamıdır. Bu ümmetin evliyasından hasıl olan kerametler de Peygamber efendimizin mucizesidir. (Huccetullahi alel âlemin) Bir büyük tehlikede şudur ki, mucize ve kerameti inkar edenin küfre düşerek kafir olacağıdır. Allahu Teala bizleri bu tehlikelerden muhafaza eylesin. Bu yazı 49403 defa okunmuştur.
|
BAZI YAZILAR...MENZYL SYLSYLE-Y ALYYYE
Silsile-i aliyye ne demektir? Hz. Muhammed Mustafa (sav) 1 Hz. Ebubekr Sıddık (ra) 2 Selman-ı Farisi (ks) Hz. 3 Kasım bin Muhammed (ks) Hz. 4 İmam Cafer-i Sadık (ks) Hz. 5 Bayezid-i Bistami (ks) Hz. 6 Ebu Hasen Harakani (ks) Hz. 7 Ebu Ali Farmedi (ks) Hz. 8 Hace Yusuf Hemedani (ks) Hz. 9 Hace Abdülhalık Gücdevani (ks) Hz. 10 Hace Arif-i Rivegeri (ks) 11 Hace Mahmud İnciri Fağnevi (ks) Hz. 12 Hace Ali Ramiteni Hz. (ks) 13 Muhammed Baba Semmasi (ks) Hz. 14 Seyyid Emir Külal (ks) Hz. 15 Şah-ı Nakşibend (ks) Hz. 16 Alaeddin Attar (ks) Hz. 17 Yakub-i Çerhi (ks) Hz. 18 Hace Ubeydullah Ahrar (ks) Hz. 19 Mevlana Muhammed Zahid (ks) Hz. 20 Mevlana Derviş Muhammed (ks) Hz. 21 Hace Muhammed Emkeneki (ks) Hz. 22 Muhammed Baki Billah (ks) Hz. 23 İmam-ı Rabbani (ks) Hz. 24 Muhammed Masum (ks) Hz. 25 Mevlana M. Seyfeddin Faruki (ks) Hz. 26 Seyyid Nur Muhammed Bedauni (ks) Hz. 27 Mazharı Can-ı Canan (ks) Hz. 28 Şeyh Abdullah-ı Dehlevi (ks) Hz. 29 Şeyh Mevlana Halid Bağdadi (ks) Hz. 30 Seyyid Abdullah (ks) Hz. 31 Seyyid Taha (ks) Hz. 32 Seyyid Sıbgatullah Arvasi (ks) Hz. 33 Şeyh Abdurrahman-ı Tahi (ks) Hz. 34 Şeyh Fethullah Verkanisi (ks) Hz. 35 Şeyh Muhammed Ziyaeddin Nurşini (ks) Hz. 36 Şeyh Ahmed El Haznevi (ks) Hz. 37 Gavs-ı Azam Seyyid Abdulhakim ElHuseyni (ks) Hz. 38 Seyyid Muhammed Raşid Erol (ks) Hz. 39 Gavs-ı Sani Seyyid Abdulbaki (ks) Hz. Hakkında 40 Sultan Şeyh Seyyid M. Saki Elhüseyni (ks) Hz. TASAVVUF KÖŞESİ
SÖZLÜK
|
|||||||||||||||||||
|
(c) Web sitemizin Vakıf, dernek vb. kuruluşlar ile resmi bir bağı kesinlikle yoktur, tamamen kişisel çabalarla kurulmuş bir web sitesidir. Ancak istifade edilmesi için yazı ve linklerini kaynak belirterek yayınlayıp, destek verdiğimizde olabilir. Ayrıca diğer kaynaklardan, ehli sünnet çizgisinde gördüğümüz çalışmaları kaynak göstererek sitemizde yayınlamaktayız. Niyetimiz, sayısız faydasını gördüğümüz, Kuran ve Sünnet esaslı bu yüce Nakşibendi yolunu insanların tanıması ve istifade etmesine vesile olabilmektir. Sitemizden emeğe saygı çerçevesinde kaynak göstererek her türlü alıntı yapılabilinir. www.NaksibendiTarikati.com
Alt Yapy: MyDesign - Dizayn ve Hosting: Ri-Mer Bili?im |
|||||||||||||||||||||
Bugün Tekil
Bugün Çoğul
Ip 185.50.70.3
Hacı Bektaşı Veli